Luther stelt dat bij de Kinderdoop het uiterlijke Woord van God een mens treft en dat de Heilige Geest in het hart van het kind geloof opwekt. Hulp ervaart het kind hierbij door het geloof van de ouders, die het kind tot de Doop brengen. Ook krijgt het kind hulp door de voorbede van de (peet)ouders en gemeenteleden voor het kind. De ouders hebben dan de taak het kind te onderwijzen in de geloofsleer, iets wat Luther ook dagelijks met zijn kinderen doet door de Catechismus te leren aan zijn kinderen.

Daarmee is de Kinderdoop gegrond op Gods Woord en gebod, gegrond op het mee-sterven en mee-opstaan van het kind met Christus door de Doop. De zaligheid blijkt uit het geloof, dat zich voortaan zal bewaren en ontvouwen in het leven van het kind.

(Bron: V. Leppin & G. Schneider-Ludorff (red.), Das Luther-Lexikon (Regensburg: Bückle & Böhm 2014), 344-345)